ثمین رحیمی

این دنیا مشتمل جمعیت زیادی از انسان هاست ؛مثل جنگل بزرگی که در آن درندگان و جانوران زیادی زندگی می کنند. در جنگل همه جانوران جز دریدن و خوردن حیوانات دیگربرای سیر کردن خود چاره ای ندارند .
و هرکدام به نحوبه خود با یک روش شکم خود را سیر می کنند ؛مثلاً پلنگ با سرپنجه های تیزاش و روباه با مکر وحیله ،ولی حیواناتی هم چون خرگوش و آهو همیشه باید برای شکار نشدن از دست حیوانات دیگر فرار کنند تا زنده بمانند .
این است رسم جنگل!!